 |
| ogród na dachu |
Zielone dachy pojawiły się już w VI wieku p.n.e. w Babilonii i w krajach basenu Morza Śródziemnego. W Skandynawii zyskały znaczenie praktyczne – ochronę przed utratą ciepła. Dachy porośnięte trawą na Starym Kontynencie pojawiły się w XIX wieku w Niemczech i na Śląsku. Były zakładane ze względów przeciwpożarowych.
Współczesny wygląd zielony dach zyskał w latach dwudziestych XX wieku i został zapoczątkowany przez jednego z francuskich architektów – Le Carbusiera. Uważał on, że ogród na dachu jest podstawową formą integracji człowieka z przyrodą i umieścił zielony dach w programie nowej architektury.
Rozwój zielonych dachów jest podyktowany względami ekologicznymi i ekonomicznymi. W dużych miastach zielone dachy są elementem terenów zielonych, biorą czynny udział w fotosyntezie. Często spełniają także funkcje rekreacyjne i pochłaniają hałas.
Zielone dachy mają również wiele korzyści praktycznych, poprawiających ekonomiczny aspekt korzystania z budynku. Mają doskonałe właściwości termoizolacyjne, dzięki nim wolniej ucieka ciepło z wnętrza zimą, a latem jest chłodniej.
Oba różnią się rodzajem roślinności i z różnym naciskiem napierają na dach. W wariancie ekstensywnym na dachu sadzi się rośliny nie wymagające intensywnej pielęgnacji. Są to na przykład :
Wariant intensywny bardzo przypomina tradycyjne, przydomowe ogrody. Zakładane są trawniki, sadzone są krzewy i drzewa, często także zakładane są oczka wodne. Wariant intensywny wymaga częstych prac pielęgnacyjnych (podlewania, przycinania, pielenia).
Bez względu na to, który wariant wybierzemy najczęściej będzie to konstrukcja wielowarstwowa, spotykane są również dachy o konstrukcji jednowarstwowej. Najstarszą techniką zazielenienia dachu w systemie jednowarstwowym jest układanie darni bezpośrednio na uszczelnieniu dachu. Jednak rzadko takie rozwiązania są stosowane w praktyce.
W obecnych czasach dachy zielone wielowarstwowe powstają w technologii odwróconego dachu wielowarstwowego. Założeniem tej koncepcji jest umieszczenie pokrycia bezpośrednio na płycie nośnej pod ociepleniem dachu. W przypadku dachu tradycyjnego pokrycie umieszczane jest nad ociepleniem. Eliminuje to konieczność instalowania systemu zapobiegającego skraplaniu się pary wodnej.
Do wykonania konstrukcji dachu odwróconego idealnie nadają się dachy płaskie, o nachyleniu maksymalnie 20%. Dach jest układany warstwami. Odpowiednio poukładane sprawią, że dach będzie idealnie spełniał swoje zadanie. Pierwszą warstwą jest warstwa wegetacyjna, stanowiąca rośliny i ich podłoże. W podłożu znajduje się gleba, składniki mineralne i korzenie roślin.
Drugą warstwą jest warstwa filtracyjna, która zapobiega zanieczyszczeniu poniższych warstw. Wykonana jest z różnego rodzaju włókien, posiadających różne właściwości fizyczne. Włóknina rozkładana jest luźno na warstwie drenażowej.
Warstwa trzecia – drenażowa zapewnia odpowiedni odpływ nadmiaru wody. Najczęściej jest to warstwa żwirowa lub mata drenująca o różnej granulacji. Warstwa drenująca znajduje się na całej powierzchni dachu, a jej grubość zależy od rodzaju zazielenienia.
Kolejna warstwa zabezpiecza dach przed korzeniami roślin. Ta warstwa stosowana jest tylko i wyłącznie w przypadku, kiedy warstwa hydroizolacji nie jest odporna na przebicia korzeni. Warstwa zabezpieczająca jest najczęściej budowana z papy bitumicznej lub maty z tworzyw sztucznych. W momencie, kiedy obawiamy się reakcji chemicznych pomiędzy warstwą bitumiczną a folią z tworzyw sztucznych, stosowana jest dodatkowa warstwa – separująca. Często też stosowane są warstwy wyrównawcze, które zapobiegają sklejaniu się użytych materiałów.
Następną warstwą jest termoizolacja wykonana z płyt styropianowych, twardej pianki, twardej wełny mineralnej. Płyty powinny mieć frezowane krawędzie łączeń i posiadać rowki odprowadzające wodę. Na termoizolacji powinna znaleźć się warstwa dyfuzyjna, która chroni przed przedostawaniem się żwiru w głębsze warstwy. Do wytworzenia warstwy dyfuzyjnej używane są najczęściej wykładziny z tworzywa sztucznego.
Ostatnią warstwą jest warstwa hydroizolacji, która układana jest bezpośrednio na stropie. Powinna być skutecznie oddzielona od stropu papą z posypką piaskową lub włókniną poliestrową. Pod wpływem temperatury warstwa ta może zmieniać swoje wymiary, dlatego wykonuje się ją z materiału o wysokiej wodoodporności, odporności na ściskanie, działanie środków chemicznych i drobnoustrojów.
Współczesny wygląd zielony dach zyskał w latach dwudziestych XX wieku i został zapoczątkowany przez jednego z francuskich architektów – Le Carbusiera. Uważał on, że ogród na dachu jest podstawową formą integracji człowieka z przyrodą i umieścił zielony dach w programie nowej architektury.
Zyski.
 |
| ogród na dachu |
Zielone dachy mają również wiele korzyści praktycznych, poprawiających ekonomiczny aspekt korzystania z budynku. Mają doskonałe właściwości termoizolacyjne, dzięki nim wolniej ucieka ciepło z wnętrza zimą, a latem jest chłodniej.
Jaka jest konstrukcja zielonego dachu?
Dach dachowi nie równy. Ogrody dachowe mogą mieć bardzo zróżnicowaną konstrukcję, zależną od skonstruowania dachu i całego budynku. Konstrukcja dachu-ogrodu spełnia funkcję rekreacyjne i potrafi przenosić bardzo duże obciążenia. Rozwiązanie to jednak jest bardzo kosztowne. W większości przypadków warstwa substratu glebowego jest jednak bardzo cienka i powoduje niewielkie obciążenie dachu. Dachy tej konstrukcji są łatwiejsze w eksploatacji i tańsze.Zazielenienie dachu.
Są dwa warianty zazielenienia dachów :- intensywny,
- ekstensywny.
Oba różnią się rodzajem roślinności i z różnym naciskiem napierają na dach. W wariancie ekstensywnym na dachu sadzi się rośliny nie wymagające intensywnej pielęgnacji. Są to na przykład :
- trawa,
- mech,
- rozchodniki,
- niskie krzewy.
Wariant intensywny bardzo przypomina tradycyjne, przydomowe ogrody. Zakładane są trawniki, sadzone są krzewy i drzewa, często także zakładane są oczka wodne. Wariant intensywny wymaga częstych prac pielęgnacyjnych (podlewania, przycinania, pielenia).
Bez względu na to, który wariant wybierzemy najczęściej będzie to konstrukcja wielowarstwowa, spotykane są również dachy o konstrukcji jednowarstwowej. Najstarszą techniką zazielenienia dachu w systemie jednowarstwowym jest układanie darni bezpośrednio na uszczelnieniu dachu. Jednak rzadko takie rozwiązania są stosowane w praktyce.
Wielowarstwowy odwrócony dach.
 |
| ogród na dachu |
Do wykonania konstrukcji dachu odwróconego idealnie nadają się dachy płaskie, o nachyleniu maksymalnie 20%. Dach jest układany warstwami. Odpowiednio poukładane sprawią, że dach będzie idealnie spełniał swoje zadanie. Pierwszą warstwą jest warstwa wegetacyjna, stanowiąca rośliny i ich podłoże. W podłożu znajduje się gleba, składniki mineralne i korzenie roślin.
Drugą warstwą jest warstwa filtracyjna, która zapobiega zanieczyszczeniu poniższych warstw. Wykonana jest z różnego rodzaju włókien, posiadających różne właściwości fizyczne. Włóknina rozkładana jest luźno na warstwie drenażowej.
Warstwa trzecia – drenażowa zapewnia odpowiedni odpływ nadmiaru wody. Najczęściej jest to warstwa żwirowa lub mata drenująca o różnej granulacji. Warstwa drenująca znajduje się na całej powierzchni dachu, a jej grubość zależy od rodzaju zazielenienia.
Kolejna warstwa zabezpiecza dach przed korzeniami roślin. Ta warstwa stosowana jest tylko i wyłącznie w przypadku, kiedy warstwa hydroizolacji nie jest odporna na przebicia korzeni. Warstwa zabezpieczająca jest najczęściej budowana z papy bitumicznej lub maty z tworzyw sztucznych. W momencie, kiedy obawiamy się reakcji chemicznych pomiędzy warstwą bitumiczną a folią z tworzyw sztucznych, stosowana jest dodatkowa warstwa – separująca. Często też stosowane są warstwy wyrównawcze, które zapobiegają sklejaniu się użytych materiałów.
Następną warstwą jest termoizolacja wykonana z płyt styropianowych, twardej pianki, twardej wełny mineralnej. Płyty powinny mieć frezowane krawędzie łączeń i posiadać rowki odprowadzające wodę. Na termoizolacji powinna znaleźć się warstwa dyfuzyjna, która chroni przed przedostawaniem się żwiru w głębsze warstwy. Do wytworzenia warstwy dyfuzyjnej używane są najczęściej wykładziny z tworzywa sztucznego.
Ostatnią warstwą jest warstwa hydroizolacji, która układana jest bezpośrednio na stropie. Powinna być skutecznie oddzielona od stropu papą z posypką piaskową lub włókniną poliestrową. Pod wpływem temperatury warstwa ta może zmieniać swoje wymiary, dlatego wykonuje się ją z materiału o wysokiej wodoodporności, odporności na ściskanie, działanie środków chemicznych i drobnoustrojów.
Niestety ja nigdy takiego tarasu nie miałam, ale chcę powiedzieć, że jak najbardziej ważną opcją jest również to aby mieć właśnie ciekawe meble tarasowe. Jak coś to bez żadnego problemu dostaniemy je na pewno w sklepie https://ogrodolandia.pl/meble-na-taras i ja jestem zdania, że takie kwestie są niezwykle ważne.
OdpowiedzUsuń